«Πολιτική βούληση»: είδος εν… ανυπαρξία

γράφει ο Κων/νος Σπ. Δρακάτος

Αν έχετε προσέξει, μεταξύ των ειδήσεων που ακούγονται και γράφονται σχεδόν καθημερινά με ιδιαίτερη ένταση και έμφαση, είναι δύο: η μία ότι, παρά τα μέτρα και τις απειλές, η φοροδιαφυγή ζει και βασιλεύει και η άλλη ότι η Τρόϊκα ζητάει επιμόνως την επιβολή νέων εισπρακτικών μέτρων, από μισθούς συντάξεις και ακίνητα, καθώς και απολύσεις.  Τίποτ' άλλο. Ούτε συσκέψεις, ούτε συνέδρια, ούτε προτάσεις, με θέμα την ανάπτυξη, ώστε κάποια στιγμή να βγούμε από το τέλμα. Τίποτα.

Και το κακό είναι ότι, όχι μόνο πρέπει να βρούμε μέσα ανάπτυξης, αλλά δεν ασχολούνται καν, ούτε με......

αυτά που ήδη έχουμε έτοιμα ό� �ως π.χ. είναι ο Τουρισμός. Και όταν λέω ότι δεν ασχολούνται, δεν εννοώ ότι δεν μιλάνε, το αντίθετο μάλιστα, μιλάνε και πολύ, αλλά μόνο για το πόσα εκατομμύρια τουρίστες ήρθαν, από πού και πόσα εισπράξαμε. Δηλαδή, στο γνωστό ελληνικό χαζοχαρούμενο επίπεδο και ύφος. Όσο για του χρόνου, ε', έχει ο Θεός…, πολύ περισσότερο τώρα που μάθαμε, από πληροφορίες από το εξωτερικό (σιγά μην έχουμε δικές μας), ότι για του χρόνου περιμένουμε, μια αύξηση κατά 10%.

Αν  θέλανε όμως να ασχοληθούνε, θα αρχίζανε από τώρα να μελετάνε, με βάση τα φετινά στοιχεία, πως αυτό το 10% θα το κάνουνε 15, 20 ή και 25%. Αυτό βέβαια, σημαίνει: εργάζομαι, μελετώ και δημιουργώ, με τελικό στόχο την ΠΡΟΟΔΟ. Γιατί ό,τι γίνεται γιατί δεν μπορεί να μην γίνει δεν είναι πρόοδος, είναι απλά, φυσική συνέχεια όπως π.χ. τα ποτάμια και τα δάση και οι… λακκούβες στους δρόμους.

Και για να το κάνω ακόμα ποιο λιανά. Η Κρήτη, ως ενιαίος χώρος, είναι μια τεράστια Τουριστική μονάδα. Χαρισματική από πάσης απόψεως, - κλίματος, φυσικού κάλους και εγκαταστάσεων -  που γι' αυτό το λόγο θα μπορούσε να έχει, σε πλήρη ένταση, τουλάχιστον μια 10μηνη, αν όχι και 12μηνη (εάν αναπτύξει και άλλους κλάδους του τουρισμού), τουριστική περίοδο. Αν λοιπόν, αυτή η «μονάδα» λειτουργούσε, οργανωμένα, ως τέτοια, δηλαδή να έχει ένα δικό της "Tour operator", με γραφε ία σε όλα τα «σημεία πώλησης» του κόσμου, θα μπορούσε να πουλάει όλο το «τουριστικό της προϊόν», που περιλαμβάνει αεροπορικές και εσωτερικές μεταφορές, διαμονή, διατροφή, διασκέδαση, ιατροφαρμακευτική κάλυψη, ακόμα και ασφαλιστική κάλυψη κατά παντός κινδύνου, από τον τόπο αναχώρησης μέχρι και επιστροφής των επισκεπτών στον τόπο τους και ό,τι άλλο θα μπορούσε να φανταστεί ένας καλός ειδικός του marketing και να μην περιμένει να τους στέλνουν τουρίστες με το γνωστό «βραχιολάκι», που στην ουσία σημαίνει ότι έτσι πουλ άνε μόνο τον «χώρο κατάλυσης», δηλαδή απολαμβάνουν ένα ελάχιστο ποσοστό της συνολικής αξίας του προϊόντος τους.

Και εδώ ερχόμαστε στην περίφημη «πολιτική βούληση», αυτή την μαγική έκφραση, που φαίνεται ότι υπάρχει μεν, ως έκφραση, στο λεξιλόγιο των πολιτικών, αλλά όχι και ως έννοια. Και να δυο ακόμα αποδείξεις, περί του λόγου το αληθές:

1- Φοροδιαφυγή: Ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εφοριακών Τρίφωνας Αλεξιάδης, δήλωσε: «Τα στοιχεία που προκύπτουν από έγκυρες δημοσιογραφικές έρευνες για θέματα φοροδιαφυγής, επαναφέρουν στον προσκήνιο για του πολίτες αυτό που εμείς οι εφοριακοί βιώνουμε καθημερινά. Δηλαδή, την διαχρονική απουσία πολιτικής βούλησηςκαι οργάνωσης-ενίσχυσης των φοροελεγκτικών μηχανισμών, για να κτυπηθεί η φοροδιαφυγή. Και επειδή οι αναγνώστες πιθανό να τα έχουν διαβάσει και ακούσει όλα αυτά πολλές φορές, θα σας καταθέσω αριθμητικά δεδομένα, για το τι σημαίνει φοροδιαφυγή, για τον απλό φορολογούμενο:                                     

α- «Η φοροδιαφυγή σε ετήσια βάση υπολογίζεται από ειδικούς στα 15 δις ευρώ. Το υπουργείο Οικονομικών δεν έχει κάνει σχετική μελέτ η», είπε ο κ. εφοριακός (και γιατί να κάνει, αφού έχει ακόμα τους μισθούς, τις συντάξεις και τα ακίνητα; Λέω εγώ).

β- «Από τον έλεγχο μόνο δύο υποθέσεων (από τις 24.000) που ελέγχθηκαν, είπε ο παραπάνω αρμόδιος, από τα εμβάσματα εξωτερικού, το Δημόσιο εισέπραξε 5 εκατ. ευρώ» (και γιατί να «βιαστεί» και να χαλάσει «ευαίσθητες» καρδιές, δηλαδή, αφού έχει ακόμα τους μισθούς, τις συντάξεις και τα ακίνητα; Λέω εγώ).

γ)-« Η Eurostat», είπε ο ίδιος, «υπολογίζει ότι ο ΦΠΑ που χάθηκε στην Ελλάδα το 2011 ήταν 9.7 δις ευρώ» (ε', και; Αφού έχει ακόμα τους μισθούς, τις συντάξεις και τα ακίνητα; ξαναλέω εγώ).

2- Αποκρατικοποιήσεις: Σε προσωπικούς λόγο� �ς απέδωσε την παραίτησή του ο επικεφαλής του Ταμείου Αξιοποίησης της Ακίνητης Περιουσίας του Δημοσίου, ενώ υπογράμμισε την απουσία πολιτικής βούλησης, για τη μηδενική πρόοδο στις αποκρατικοποιήσεις.

Ο  Ιωάννης Κουκιάδης είπε ότι υπέβαλε παραίτηση για προσωπικούς λόγους και πως «εάν δοθεί το σήμα από την ελληνική πολιτεία ότι εννοεί αυτά που λέει ίσως αλλάξει το κλίμα»< /strong>. 
Η φοροδιαφυγή δεν είναι ένα τυχαίο φαινόμενο, ούτε είναι στο αίμα των Ελλήνων, όπως μερικοί θέλουν να λένε, γιατί έτσι τους συμφέρει. Το παρελθόν της νεώτερης Ελλάδας, είναι πλούσιο από πράξεις φιλοπατρίας από πολλούς πατριώτες που διέθεσαν όχι μόνο την περιουσία τους, αλλά και ότι άλλο πολύτιμο είχαν, οικογένεια, παιδιά και την ζωή τους, για την πατρίδα μας. Είναι όμως επίσης πλούσιο και από πράξεις εναντίον σφετεριστών των αξιών του. Αυτό είναι το μυστικό της φοροδιαφυγής, στον τόπο μας. Είναι αντίσταση κατά των κλεπτών, όχι όμως των κοινών, δηλαδή αυτών που κλέβουν χωρίς κοινωνικές διακρίσεις και ιδεολογικοπολιτικά προτάγματα, αλλά αυτών που ληστεύουν τους πολίτες, στην κυριολεξία μεν αλλά με πρόσχημα μια, δήθεν, ηθική και δίκαιη κοινωνία, που υπόσχονται. Γι' αυτό τον λόγο, η φοροδιαφυγή στον τόπο μας γίνεται με την υφέρπουσα έννοια της  αυτοπροστασίας και σαν τέτοια έχει και την «ηθική» της… «καταξίωση».
Κατά τα άλλα, έχουμε και τον Τατσόπουλο να εξελίσσεται  σε «συνείδηση» της Αριστεράς, ή αλλιώς του «Προοδευτικού χώρου»…
Τελικά μήπως και το Μνημόνιο (αντί για ξύλο)  μας «χρειαζότανε»;