Τον καιρό που άρχισα να μελετώ επαγγελματικά το χτίσιμο των ποδοσφαιρικών ομάδων, περίπου 20 χρόνια πίσω, οι προπονητές υπάκουαν, στην συντριπτική πλειονότητά τους σε έναν εκ των βασικών νόμων της φύσης του αθλήματος, ο οποίος τους επέβαλε να κάνουν όλες τις βασικές επιλογές για το ρόστερ τους στο πρώτο διάστημα κάθε μεταγραφικής περιόδου...Εχαναν τον ύπνο τους αν έφτανε η ημέρα για την αρχή του βασικού σταδίου της προετοιμασίας και αυτή τους έβρισκε χωρίς να έχουν συμπληρώσει τον βασικό κορμό των ποδοσφαιριστών που επρόκειτο να χρησιμοποιήσουν.
Ολα αυτά μέχρι τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, δηλαδή μέχρι να αρχίσουν οι προπονητές να εξελίσσονται σε διευθυντές ποδοσφαίρου και να μεγαλώνουν πολύ τον αριθμό των συνεργατών τους και να προσλαμβάνουν εξειδικευμ ένους συνεργάτες για κάθε μια από τις θέσεις που η εξέλιξη της επιστήμης του ποδοσφαίρου δημιούργησε. Οι "προπονητές του πανεπιστημίου", δηλαδή της "κατηγορίας Μουρίνιο", που είχαν αποκτήσει μέσα από τις σπουδές τα εφόδια που τους επέτρεπαν να κατανοήσουν την εξέλιξη και να συνειδητοποιήσουν τις δυνατότητες που αυτή τους έδινε για να εξελίξουν τους ποδοσφαιριστές και τις μεθόδους της προπόνησης, έφτασαν στην ημέρα που μια ομάδα, δηλαδή ένα σύνολο περίπου 25 ποδοσφαιριστών, προπονείται διαιρεμένη σε 7-8 υποομάδες, οι οποίες ακολουθο� �ν διαφορετικά προγράμματα, ανάλογα με τις απαιτήσεις που ορίζονται από την φυσική κατάσταση κάθε ποδοσφαιριστή. Αυτές οι 7-8 υποομάδες γίνονται μια ομάδα μόνο όταν το καθημερινό πρόγραμμα προβλέπει δουλειά πάνω στην βελτίωση της ομαδικής τεχνικής ή της τακτικής.
Γύρω στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι personal trainers στην ζωή των μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων. Τον καιρό εκείνο όμως επρόκειτο για ένα προνόμιο που απολάμβαναν μόνο οι σούπερ σταρ, την ώρα που οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές κοιτούσαν με στραβό μάτι, την ώρα που τα media κατέκριναν τον προπονητή που ανεχόταν τέτοιες ιδιοτροπίες από τον/τους σούπερ σταρ της ομάδας του. Σήμερα σε όλα τα μεγάλα deals για την μετακίνηση ενός ακριβού ποδοσφαιριστή ο προσωπικός γυμναστής φτάνει να είναι ένας εκ των εγγυητών της καλής φυσικής κατάστασης του παίκτη και να δεσμεύεται δια υπογραφής ότι θα τον κρατά – υπό κανονικές συνθήκες – ετοιμοπόλεμο, στη διάθεση του προπονητή, τουλάχιστον στο 70% των αγώνων.
Στο ίδιο διάστημα, της τελευταίας δεκαετίας, η επιστήμη του ποδοσφαίρου εξέλιξε αδιανόητ� � και τις μεθόδους προετοιμασίας των ποδοσφαιριστών για τον προσεχή αντίπαλο μέσα από την ανάγνωση της αντίπαλης ομάδας. Το ποδόσφαιρο δανείστηκε πολλές από τις ιδέες και τις λογικές του αμερικάνικου φούτμπολ, τυποποίησε τις τακτικές του, δίδαξε τις βασικές αρχές της κάθε θέσης ανάλογα με τον σχηματισμό μιας ομάδας, και κάπως έτσι φτάσαμε στην εποχή που ο Τσάμπι Αλόνσο παρέλαβε την Παρασκευή μετά την υπογραφή του συμβολαίου του με την Μπάγερν ένα στικάκι με όλα όσα θα έπρεπε να ξέρει για τις ανάγκες της θέσης του στους σχηματισμούς πο� � έχει δουλέψει ο Πεπ Γκουαρδιόλα και μια εφαρμογή για το κινητό του προκειμένου να αποκτά πρόσβαση στη βάση δεδομένων της Μπάγερν και να διαβάζει/βλέπει, δηλαδή να μελετά όλα τα δεδομένα για κάθε προσεχή αντίπαλο της νέας του ομάδας, με πρώτη τη Σάλκε, απέναντι στην οποία έδινε – το Σάββατο – την εντύπωση ποδοσφαιριστή με πολυετή παρουσία στους Βαυαρούς.
Καιρό με τον καιρό οι συλλογικοί προπονητές "αντέγραψαν" τις τακτικές των ομοσπονδιακών και έφτασαν να μοιάσουν στον παίκτη ενός ηλεκτρονικού ποδοσφαιρικού παιχνιδιού, ο οπο� �ος αλλάζει στο λεπτό το ρόστερ και την ενδεκάδα της ομάδας που παραλαμβάνει, αλλάζει τις θέσεις των παικτών και τη διάταξη και έπειτα "απαιτεί" ομοιογένεια, συνοχή και απόδοση καλοδουλεμένης, σε φυσική και τεχνική, ομάδας. Ακριβώς αυτή την εντύπωση έδινε το περασμένο Σαββατοκύριακο η παρουσία του Ντι Μαρία στη Γιουνάιτεντ, του Τσάμπι Αλόνσο στην Μπάγερν, του Μανωλά στη Ρόμα κλπ.. Ποδοσφαιριστές που δεν μετρούν παρά μόνο μια δυο διανυκτερεύσεις στη νέα τους επαγγελματική στέγη βρίσκονται κατευθείαν στο βασικό σχήμα, κι όλο αυτό αρχίζ� �ι να μοιάζει φυσιολογικό. Αυτό που 20 χρόνια πίσω φάνταζε αδιανόητο, έως και ερασιτεχνικό.
Κάπως έτσι οι φυσικοί νόμοι της προπονητικής άλλαξαν πολύ. Κι ο αποτελεσματικός μάνατζερ είναι πλέον αυτός που, επειδή αξιοποιεί τις δεξιότητες των συνεργατών του, οι οποίοι του ετοιμάζουν τον ποδοσφαιριστή σε χρόνο ρεκόρ, δεν βιάζεται να συναρμολογήσει την ομάδα του και κρατά μπάτζετ και θέσεις στο ρόστερ προκειμένου να κάνει μεταγραφές μέχρι την τελευταία στιγμή της μεταγραφικής περιόδου, με κριτήρια άλλοτε επιχειρηματικά και άλλοτε πο� �οσφαιρικά. Ο προπονητής κάνει την επιλογή, κι έπειτα αφήνει πάνω στους εξειδικευμένους συνεργάτες του την ευθύνη να φέρουν την φυσική κατάσταση του ποδοσφαιριστή στο επιθυμητό επίπεδο, αλλά και να του διδάξουν την ομαδική τακτική, εξοικειώνοντάς τον με τις απαιτήσεις του παιχνιδιού της ομάδας σε χρόνο dt.
Στη σεζόν που μόλις άρχισε το φαινόμενο γίνεται πιο έντονο από ποτέ, και ορατό δια γυμνού οφθαλμού στα μεγάλα πρωταθλήματα. Συμβαίνει όμως κυρίως λόγω Μουντιάλ. Οι προπονητές κατανόησαν ότι θα δοκιμαστούν στους πρώτους μήνες τ� �ς περιόδου λόγω της φθοράς/κόπωσης των μουντιαλικών ποδοσφαιριστών και αναγκάστηκαν αφενός να προγραμματίσουν μια σεζόν με πικ στον δεύτερο γύρο και αφετέρου να αποκτήσουν εναλλακτικές επιλογές στο ρόστερ για ποδοσφαιριστές που έδειξαν τις τελευταίες εβδομάδες ότι έχουν επιστρέψει με πολύ λιγότερη ενέργεια ή σε κακή οργανική κατάσταση εξαιτίας της ταλαιπωρίας του Μουντιάλ.
Πηγή: http://kafeneio-gr.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment