Σκληρές εικόνες. Έρχονται από το εσωτερικό του νοσοκομείου και του ψυχιατρείου των φυλακών Κορυδαλλού. Οι συνθήκες δεν είναι απλά τραγικές αλλά απάνθρωπες. Οι μαρτυρίες των τροφίμων χαρακτηριστικές: «Αν πάθουν δυο κάτι, ο ένας θα πεθάνει». Ένα βιωματικό ρεπορτάζ του Άγγελου Καλοδούκα για το left.gr...«Οι καταστάσεις που βιώσαμε στο νοσοκομείο και το ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού ήταν τραγικές. Και να σκεφτεί κανείς ότι μας διαβεβαίωσαν ότι οι συνθήκες έχουνελαφρώς (!) βελτιωθεί από την προ διετίας κατάσταση» καταγράφει ο Άγγελος Καλοδούκας.
Υπάρχουν θάλαμοι όπου στοιβάζονται για νοσηλεία 15 ασθενείς, ενώ η χωρητικότητα είναι � �ια 8.
Οι συνθήκες υγιεινής σε θαλάμους, τουαλέτες, μαγειρεία, είναι άθλιες και τριτοκοσμικές. Υπάρχει απουσία θέρμανσης στους κοινόχρηστους χώρους.
Το υποτιθέμενο νοσοκομείο ήταν το βασίλειο των κατσαρίδων. Παντού δεκάδες κατσαρίδες περιφέρονταν, ακόμα και στα τραπέζια που έτρωγαν οι άνθρωποι.
Το νοσοκομείο δεν διαθέτει ασθενοφόρο. Το ΕΚΑΒ καταφθάνει με σοβαρές καθυ� �τερήσεις στις διακομιδές και μέχρι σήμερα λόγω των καθυστερήσεων έχουν χάσει τη ζωή τους τέσσερις ασθενείς. Στο νοσοκομείο υπάρχουν μόνο 11 νοσηλευτές (για 148 κρατούμενους και για 48 οροθετικούς που κρατούνται σε ειδικό χώρο), ενώ απαιτούνται τουλάχιστον 20. Δεν υπάρχει ψυχολόγος και πνευμονολόγος, ενώ απαραίτητες είναι οι προσλήψεις στο οδοντιατρείο και το μικροβιολογικό εργαστήριο.
Υπάρχει σοβαρή έλλειψ� � σε αναλώσιμα υγειονομικά υλικά. Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τα φοβερά λεγόμενα ενός από τους κρατουμένους:
«Αν πάθουν δύο κάτι, ο ένας θα πεθάνει».
Βαριά άρρωστοι, καρκινοπαθείς, κρατούμενοι σε αναπηρικό καροτσάκι, παρακαλούσαν για τη λήψη νομοθετικών μέτρων για την περίπτωσή τους. Άνθρωποι με κομμένα πόδια, καρκινοπ αθείς στο τελευταίο στάδιο της ζωής τους το μόνο που ζητούσαν είναι να μπορούν να πεθάνουν με αξιοπρέπεια στο σπίτι τους και να μην παραμένουν έγκλειστοι σε τραγικές συνθήκες.
Η ίδια κατάσταση και στο ψυχιατρείο του Κορυδαλλού. Η ατμόσφαιρα στα κελιά αποπνικτική από τη μυρουδιά της μούχλας. Άνθρωποι μπουκωμένοι στα ψυχοφάρμακα κοιμόντουσαν διαρκώς. Αφού δεν υπάρχει δυνατότητα θεραπείας απομένει μόνο το στοίβαγμα και η διαχείριση των ανθρώπων…
Με παιδεύει η εικόνα ενός ανθρώπου ψυχικά ασθενούς, κλεισμένου σε ένα δωμάτιο απομόνωσης, με τοίχους επενδυμένους με νοβοπάν (υλικό μαλακότερο από το τσιμέντο για να μη σπάσει το κεφάλι του, αλλά αρκετά σκληρό για να μην το ξηλώσει), γυμνός (για να μην προξενήσει, λέει, κακό στον εαυτό του, προσπαθώντας π.χ. να επιχειρήσει να στραγγαλιστεί) στο πάτωμα, χωρίς στρώμα. Στην ερώτησή μου πόσο μπορεί να μείνει εκεί, ένας φύλακας μου απάντησε ίσως και πέντε μέρες.
Δυο graffiti με ένα � �πλό μαρκαδόρο χτυπούν βαθιά στο υποσυνείδητο. Το ένα έγραφε:
«Το περίπτερο έκλεισε για πάντα, sector 1»
Το άλλο:
«17-10-14 ΞΙΠΝΙΣΑ ΜΟΝ� �Σ»
Στο προαύλιο του Κορυδαλλού σ' ένα «κηπάκι» είδα μια ταμπέλα.
«Μην καταστρέφετε τα άνθη».
Πιο σωστό θα ήταν:
«Μην καταστρέφετε τους ανθρώπους».
Υστερόγραφο: Ήταν εξα� �ρετικά συγκινητικό το γεγονός ότι οι κρατούμενοι ζητούσαν επίμονα να φωτογραφηθούν και να δουν τον εαυτό τους στο διαδίκτυο. Μια προσπάθεια επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Με pixels κάποιοι στο ψυχιατρείο (για ευνόητους λόγους).
tvxs.grΠηγή: http://kafeneio-gr.blogspot.com/
No comments:
Post a Comment